مسجد جامع هندوالان یکی از باشکوهترین وقدیمی ترین بناهای تاریخی ـ مذهبی و متعلق به قرون هفتم و هشتم هجری قمری می باشد.

مسجد جامع هندوالان باشکوهترین و قدیمی ترین بناهای تاریخی  ـ مذهبی شهرستان درمیان است که بر اساس کتیبه های کوفی کشف شده از این بنا،مسجد متعلق به قرون هفتم و هشتم هجری قمری می باشد. در خصوص معماری بنا،می توان مهمترین عناصر معمارییآن را سردرورودیی، صحن گنبدخانه،محراب و شبستان ستوندار را برشمرد که گنبدخانه مرکزی به شیوه عرق چین به کمک فیل پوش بر روی فضای چهار ضلعی قرار گرفته است.

جالبترین و قدیمی ترین بخش بنا گنبد آن است که با مهارت بر روی فضای چهار ضلعی قرار گرفته است .

شبستان ستوندار در دو طرف گنبد خانه قرار گرفته و سبک پوشش و روشنایی آن از ویژگیهای ممتاز بناست.

پلکان از گوشه شمال شرقی به پشت بام منتهی می شود، فقدان پلکان در گنبدخانه نشان می دهد که قصد بر این بوده اکه دسترسی به بخشهای فوقانی از طریق سطح بام پیوسته انجام گیرد.

مهمترین تزئینات بنا تزئینات آجری،تزئینات فیل پوشها،گوشواره ها،قابهای گچی،رسمی بندی و نحوه آجرچینی گنبدهای بنا می باشد.

عمده ترین مصالح بکار رفته در بنا آجر پخته است که در دو اندازه بکار رفته،بی تقارنی و خطوط نامنظم بنا، تنوع ضخامت دیواره ها همگی تعدادی از دوره های ساختمانی بنا را در ذهن مجسم می کند.

این بنا در 11 مرداد 1367 با شماره 1893 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.